اثر تفاله لیموترش و آنزیم بر عملکرد، صفات لاشه، سطح ایمنی و مورفولوژی روده جوجه های گوشتی

این تحقیق به منظور تعیین اثر سطوح مختلف تفاله لیموترش و آنزیم بر عملکرد، صفات لاشه، سطح ایمنی و مورفولوژی روده در جوجه های گوشتی انجام گرفت. این آزمایش با  تعداد 288 قطعه جوجه گوشتی سویه راس- 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (2×3) با سه سطح تفاله لیمو (صفر، 5/1 و 3 درصد)، دو سطح آنزیم روابیو (صفر و 05/0 درصد) در 6 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار، از سن 10 تا 42 روزگی انجام گرفت. استفاده از تفاله لیموترش بدون این­که اثرات معنی داری بر مقدار خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی داشته باشد، موجب افزایش وزن بیشتر نسبت به جیره بدون تفاله لیموترش شد(05/0>p). افزودن آنزیم  به جیره اثر معنی داری بر عملکرد جوجه ها نداشت(05/0>p). استفاده از تفاله لیموترش به همراه آنزیم موجب افزایش مقدار خوراک مصرفی شد(05/0>p). تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر صفات لاشه جوجه ها نداشتند(05/0>p). استفاده از 5/1 درصد تفاله لیموترش موجب افزایش ایمونوگلوبین g خون در سن 32 روزگی جوجه ها شد(05/0>p). استفاده از 3 درصد تفاله لیموترش موجب افزایش طول پرز، عرض قاعده پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت گردید(05/0>p). استفاده از تفاله لیموترش به همراه آنزیم موجب افزایش طول پرز، عرض قاعده پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت گردید(05/0>p) در حالی که استفاده از آنزیم  اثرات معنی داری بر مورفولوژی روده جوجه ها نداشت (05/0>p). در مجموع، استفاده از تفاله لیموترش  به مقدار 3 درصد در جیره موجب بهبود عملکرد، وضعیت ایمنی و مورفولوژی روده جوجه های گوشتی شد در حالی که آنزیم نتوانست اثرات مثبتی در این موارد داشته باشد